Sünte Martins Vöggelken

1. Sünte Martins Vöggelken,
dat hadde sun rot Köggelken,
dat flogg all so hooge,
öwwer denn Kerksturme,
öwwe denn Rhin,
hei Sünte Martin.
2. Sünte Martin is et kold,
gewwt uns een Stücksken Holt,
woar wij uns an wörmen
könnt met unse blanke Arme;
gewwt wat,hollt wat,
gewwt denn armen Thomes wat.
3. Thomes, Thomes, dikken Schleef,
heww kin Vader un Moder neet leef.
De Köije hebbt de Hürne,
de Kerken hebbt de Türne,
de Hüser hebbt 'ne Gewwel,
denn Tutemann heww denn Knewwel!
4. Hier wohnt ein reicher Mann,
der uns vieles geben kann.
Vieles soll er geben, lange soll er leben,
selig soll er sterben, den Himmel soll er erben.
(Diese Strophe wird in Hochdeutsch gesungen,
damit sie auch jeder versteht)
5. Gott sall't um lohnen
met hunderdusen Kronen,
met hunderdusen röckskes an ...
door kümp Sünte Martin an!