Harmonie An Sunndag fondt dat Spoarfest statt. Denn Sall was rappelvull besatt. Sankt Nik`las heww sick an`emeld`t. "Heww buten nich sien Glöcksken schellt?" Joawall, he stappen döer de Döer, ganz Majestät, ganz hill`ger Herr! Well glöewt al an `nen Wiehnachtsmann? Doch denn was echt, höer die`t äs an: "Noch bün ick kreggel!" reep he stolt. "Ofwall al dusend Joahre old. heb Freude, noch mehr Elend`sehn ook Kinder, well üm Hölpe flehn. Kiek ick so uut de Hemmelsdöer, kümp mie de WElt echt grieslick vöer. Dat Elend tröff, man ist`t gewönnt steeds de, well sick nich werhren könnt. Ih hebt," he strubbeln sienen Boart. "Dat Joahr hendöer recht dürftig spoart. De Nood is groot, ih hebt et höert- drüm heb ick`t Moos al reduzeert." He wiesen ons `ne Quittung vöer, döaröwwer ärgern wie ons sehr. He satt hento: "Ih kriegt noch Geld in`n Tuten packt und af`eteld." Man höern `ne Stimme uut `nen Hook: "Mien Deel, Sankt Nik`las, kriggst du ook. Gern geww ick mienen Tuten her. wie koopt doarvan keen Stuten föer!" Up eenmoal was`t bar Harmonie, wat Kerls de bölken: "Ook van mie!" "Stop," reep denn Vöerstand, "loat wat hier, wie brukt doch wat föer use Fier." No muss Sankt Nik`las sick beielen: dien Boart wuadd natt, kümp he an`t hüelen? Dann hebt wie fiert, bess in de Nacht so herrlick, well heww dat `edacht. Fritz Smirek. Burlo |