Harmonie


An Sunndag fondt dat Spoarfest statt.
Denn Sall was rappelvull besatt.
Sankt Nik`las heww sick an`emeld`t.
"Heww buten nich sien Glöcksken schellt?"

Joawall, he stappen döer de Döer,
ganz Majestät, ganz hill`ger Herr!
Well glöewt al an `nen Wiehnachtsmann?
Doch denn was echt, höer die`t äs an:

"Noch bün ick kreggel!" reep he stolt.
"Ofwall al dusend Joahre old.
heb Freude, noch mehr Elend`sehn
ook Kinder, well üm Hölpe flehn.

Kiek ick so uut de Hemmelsdöer,
kümp mie de WElt echt grieslick vöer.
Dat Elend tröff, man ist`t gewönnt
steeds de, well sick nich werhren könnt.

Ih hebt," he strubbeln sienen Boart.
"Dat Joahr hendöer recht dürftig spoart.
De Nood is groot, ih hebt et höert-
drüm heb ick`t Moos al reduzeert."

He wiesen ons `ne Quittung vöer,
döaröwwer ärgern wie ons sehr.
He satt hento: "Ih kriegt noch Geld
in`n Tuten packt und af`eteld."

Man höern `ne Stimme uut `nen Hook:
"Mien Deel, Sankt Nik`las, kriggst du ook.
Gern geww ick mienen Tuten her.
wie koopt doarvan keen Stuten föer!"

Up eenmoal was`t bar Harmonie,
wat Kerls de bölken: "Ook van mie!"
"Stop," reep denn Vöerstand, "loat wat hier,
wie brukt doch wat föer use Fier."

No muss Sankt Nik`las sick beielen:
dien Boart wuadd natt, kümp he an`t hüelen?
Dann hebt wie fiert, bess in de Nacht
so herrlick, well heww dat `edacht.

Fritz Smirek. Burlo