Moders Raot


„ Na, Dirne, “ sägg de Moder, „No denk äs baold ant traun,
nämm di ne goden Brüdigam maät well dien Glück kas baun.“
„Jou, van de Bahn ne Schaffner, de segg mi noch wall to,
wat ick üm aäwel naämme, he süpp baold äs ne Koh.“
„Wäg met den Kirl", sägg Moder, "wörds nich des Läwens froh,
dat Suppen is än Liden, naämt maät de Tit noch to.“
„ Dann van de Post ne Boadde, de mach ik ok wall lien,
mär Karten is aäm alles, dat lött he nich mehr sien.“
„Wäg met den Kirl", sägg Moder, "dat Karten is än Liden,
dat naämt maät de Tit noch to.“
„Dann haäbke noch ne Schreiner wäll vull van Liebe sägg,
wann denn mi drückt un küsset, bliew mi de Puste wägg.“
„Denn naäm mer" sägg de Moder, "versteht he mehr sien Fach,
Dat Küssen un dat Drücken schlitt mät de Tiet ganz aff !"