Kondolänzbesök


De Oma Kapps, de was no dot,
de Amtsmann naom siek sienen Hot,
as he van denn Verlust dor höürn
un ging nao Kaaps dät kondoliern.
Weil he denn rächten Weg nich troff,
käm he bei Piepsmann up denn Hoff.
Bur Piepsmann käk ok ganz benaut,
dor hadden se nachts een Fahrrad klaut.
Herr Amtsmann, wi föhlt uns beehrt,
mär Beileid was de Koor nich wert.
Se häw wall hundert Dahler kost,
mär binnen was se ganz verrost,
se hat ok Brüche int Gestell,
de schweißt de Schmitt sin Oldgesell,
se was verdrögt dat käm doher,
de Bükse hell kin Olli mehr.
Wäll sick drop satten schweeten dot,
de Oeversettung was te grot.
De Schruwn wässen all verdreiht
ät was noch alle Handarbeit.
Wäll mät öhr dör de Driete föhrn
de kunn öhr Quieken witt all hörn.
Uss August, Franz un unse Jub,
mät drie Mann satten se oft drop.
De Irstknecht satt ok drop mät Gatt,
weil he Familien-Anschluss hat.
Twee Dage lag se, häbbt all sägt,
in’n Rogge met ne doden Knecht,
veer Dage was se äs verlorn,
se stünn an’t Hegge bi andere Burn.
Ick häbb all mät de Blagen schennt,
de Bremsen wassen all verklemmt.

Mär Beileid Amtsmann wik uh säggen.

Jama, wo büs dann jetzt, potzdausend...
...dor is denn Amtsmann doch all wägg.