Burnoma



Burnoma häff Buckpiene all dagelang
un Opa is üm siene Oma all bang.
He is drap not nöchste Telefon lopem
un döt den ollen Doktor Meier ropen.
Denn bekick sick dann dat olle Wiewken un meent:
"Oma, du hes´n nux blössig Liewken,
no segg mie es dat eene flott,
wann wär´s du dann dat läßte Mol up denn Pott?
Eh´r dat ick anfang mät andere Saken,
will ick die es ne gooden Einlauf maken."
He grip in siene grote schwatte Täske
un hält´n Schläuchsken rutt met ne grote Fläske.
Kleen Bennätzken stoht achter de Dör int Versteck,
will seh´n wat denn Doktor met de Oma wall meck.
He staunt - mein Gott - dor büsse doch platt
denn steckt jo de Oma dat Schläuchsken int Gatt.
Dor wött um de Sake dann doch tebunt.
He rennt in de Köcke un föllt noch öwer denn Hund.
De Moder is grade ant Ärdappel schäll´n.
"Du Moder, ick mut dir gau wat vertell´n.
Ach Moder, komm schnell in Dreedüwels-Namen,
denn Doktor will unse Oma besamen!"